Co to jest tempo w muzyce? Praktyczny przewodnik ustalania

Tempo w muzyce to ogólna szybkość wykonywania utworu, określająca, jak szybko lub wolno następują po sobie dźwięki i takty, co ma kluczowe znaczenie dla charakteru i nastroju kompozycji. Jest to jeden z fundamentalnych elementów, który kształtuje brzmienie utworu, wpływając na jego energię, dynamikę i emocjonalny przekaz.

Czym Jest Tempo w Muzyce?

Tempo, wywodzące się z włoskiego słowa oznaczającego „czas”, w kontekście muzycznym określa prędkość, z jaką wykonywany jest dany utwór. To jeden z czterech podstawowych elementów dźwięku, obok wysokości, czasu trwania (rytmiki) i głośności (dynamiki), który jest kluczowy dla jego interpretacji. Ale co to jest Dźwięk i jakie są jego fundamentalne cechy, takie jak wysokość, czas trwania, głośność i barwa? Zrozumienie tego pomaga dostrzec, jak tempo ma bezpośredni wpływ na to, jak słuchacz odbiera muzykę – czy jest ona spokojna i kontemplacyjna, czy też pełna energii i pośpiechu. Zmiana tempa, nawet o niewielką wartość, może całkowicie odmienić charakter kompozycji, nadając jej nowe znaczenie i emocjonalny ładunek.

Koncepcja tempa jest ściśle związana z pulsem i Metrum utworu. Podczas gdy Metrum organizuje rytm w regularne odcinki (Takty) i określa wartości rytmiczne jednostki miarowej (takie jak Nuta i Pauza), tempo decyduje o tym, jak szybko te miary następują po sobie. Zatem, co to jest Takt i Metrum oraz jak porządkują rytm w muzyce? Odpowiedź tkwi w ich wzajemnym powiązaniu. W muzyce tempo jest czymś więcej niż tylko technicznym parametrem; jest narzędziem ekspresji, które pozwala kompozytorowi i wykonawcy kształtować narrację muzyczną. Wspomniana w teorii muzyki „agogika” odnosi się właśnie do zmian tempa i ich wpływu na charakter utworu, podkreślając, że szybkość nie jest stała, ale może być płynna i elastyczna. A jaki jest Alfabet Muzyczny – nazwy dźwięków (literowe, solmizacyjne) i różnice w nazewnictwie?

Zrozumienie i prawidłowe ustalanie tempa jest fundamentalne zarówno dla muzyków wykonawców, którzy muszą wiernie oddać intencje kompozytora, jak i dla kompozytorów, którzy precyzyjnie chcą przekazać swoje wizje. Warto więc zapytać, dlaczego warto uczyć się teorii muzyki i jakie korzyści to przynosi, zwłaszcza dla początkujących? Dla słuchaczy natomiast, świadomość tempa pozwala na głębsze docenienie struktury i emocjonalnego bogactwa muzyki, pozwalając wychwytywać subtelne niuanse i zamierzenia artystyczne. To właśnie świadoma nauka prowadzi do pełniejszego doświadczenia muzyki.

Metronom i Jednostki BPM – Precyzyjne Określanie Tempa

Współczesna teoria muzyki i praktyka wykonawcza korzystają z precyzyjnego systemu określania tempa, znanego jako BPM, czyli Beats Per Minute (uderzenia na minutę). Jest to obiektywna miara, która wskazuje, ile razy jednostka miarowa (najczęściej ćwierćnuta, choć może to być również półnuta lub ósemka, w zależności od dolnej cyfry Metrum) ma zostać uderzona w ciągu jednej minuty. System BPM pozwala na uniwersalne i jednoznaczne komunikowanie tempa, niezależnie od języka czy tradycji muzycznej. Jak dokładnie określa się tempo utworu za pomocą BPM czy włoskich określeń, a także jak działa zapis dźwięków na Pięciolinii i do czego służą klucze muzyczne, takie jak Klucz Wiolinowy i Klucz Basowy?

Kluczowym narzędziem do pracy z BPM jest metronom – urządzenie mechaniczne lub elektroniczne, które generuje regularne uderzenia w wybranym tempie. Metronom jest niezastąpiony w nauce, pomagając muzykom rozwijać precyzyjne poczucie rytmu i stabilne tempo. Dzięki niemu można ćwiczyć fragmenty w wolniejszym tempie, stopniowo je przyspieszając, aż do osiągnięcia zamierzonej szybkości. Jest to szczególnie ważne w przypadku złożonych technicznie utworów, gdzie utrzymanie równego pulsu jest kluczowe dla klarowności wykonania. Czy taka nauka jest trudna dla początkujących, zwłaszcza gdy próbują czytać nuty na Pięciolinii?

Przykładowo, tempo 60 BPM oznacza, że w ciągu minuty nastąpi 60 uderzeń jednostki miarowej, czyli jedno uderzenie na sekundę. Jeśli Metrum to 4/4, oznacza to 60 ćwierćnut na minutę. Tempo 120 BPM, często spotykane w muzyce popularnej, to 120 uderzeń na minutę, czyli dwa razy szybciej. Użycie metronomu i świadome operowanie jednostkami BPM pozwala na świadome kształtowanie tempa utworu, zarówno w procesie komponowania, jak i podczas ćwiczeń i wykonania. Jest to podstawa do dalszego, bardziej elastycznego podejścia do agogiki, stanowiąc kluczowe zasady muzyki dla każdego muzyka. Zrozumienie tego etapu jest kluczowe dla nauki dla początkujących.

Włoskie Oznaczenia Tempa – Tradycja i Wyraz Artystyczny

Obok precyzyjnych wartości BPM, w muzyce klasycznej i wielu innych gatunkach powszechnie stosuje się włoskie terminy określające tempo. Te tradycyjne oznaczenia, wywodzące się z XVII wieku, są mniej precyzyjne numerycznie niż BPM, ale za to bogatsze w kontekst, ponieważ często opisują nie tylko szybkość, ale także charakter, nastrój i wyraz utworu. Dają one wykonawcom większą swobodę interpretacyjną, pozwalając na subtelne odchylenia od ścisłego metronomu, w celu podkreślenia emocjonalnego przekazu muzyki. Poznanie tych oznaczeń jest częścią tego, jak nauczyć się teorii muzyki. Jakie etapy ma nauka teorii muzyki dla początkujących?

Oto niektóre z najczęściej spotykanych włoskich oznaczeń tempa, wraz z ich przybliżonymi zakresami BPM i charakterystyką:

• Grave (poważnie, ciężko) – bardzo wolno, około 20-40 BPM. Sugeruje dostojny, uroczysty i często smutny charakter.
• Largo (szeroko, powoli) – wolno, około 40-60 BPM. Często kojarzone z majestatycznym i rozłożystym brzmieniem.
• Larghetto (nieco szybciej niż largo) – nieco wolniej niż Adagio, około 60-66 BPM.
• Adagio (powoli, swobodnie) – wolno, z pewnym spokojem, około 66-76 BPM. Używane dla utworów o kontemplacyjnym, melancholijnym nastroju.
• Andante (idąc, w tempie spaceru) – umiarkowanie, około 76-108 BPM. Tempo spokojne, płynne, naturalne.
• Moderato (umiarkowanie) – tempo pośrednie, około 108-120 BPM. Ani wolno, ani szybko.
• Allegretto (nieco wesoło, żwawo) – nieco szybciej niż moderato, ale wolniej niż Allegro, około 120-132 BPM. Często ma lekki, radosny charakter.
• Allegro (szybko, wesoło) – szybko, żwawo, energicznie, około 132-156 BPM. To jedno z najpopularniejszych oznaczeń, wyrażające ożywienie.
• Vivace (żywo, z ożywieniem) – bardzo szybko, energicznie, około 156-176 BPM. Sugeruje dużą energię i witalność.
• Presto (bardzo szybko) – niezwykle szybko, około 168-200 BPM. Oznacza maksymalną prędkość wykonania.
• Prestissimo (jak najszybciej) – najszybsze możliwe tempo, powyżej 200 BPM.

Oprócz tych podstawowych oznaczeń, kompozytorzy często dodają modyfikatory, takie jak „molto” (bardzo), „non troppo” (niezbyt), „assai” (dość, bardzo), „poco” (trochę), aby jeszcze precyzyjniej określić zamierzone tempo i charakter. Na przykład, „Allegro ma non troppo” oznacza „szybko, ale nie za bardzo”. Te subtelne wskazówki pozwalają wykonawcom na głębsze zrozumienie intencji twórcy i wierniejsze oddanie ducha utworu. Rozwinięcie słuchu muzycznego jest tu kluczowe, tak samo jak zrozumienie interwałów. Czy wiesz, co to są Znaki Chromatyczne (jak Krzyżyk, Bemol, Kasownik) i jak modyfikują wysokość dźwięków?

Agogika – Zmiany Tempa w Dynamice Utworu

Agogika to pojęcie ściśle związane z tempem, odnoszące się do elastycznych, płynnych zmian prędkości w trakcie wykonywania utworu muzycznego. W przeciwieństwie do stałego tempa wyznaczonego metronomem, agogika pozwala na dynamiczne modyfikowanie szybkości, aby wzmocnić ekspresję, podkreślić frazowanie, zbudować napięcie lub je rozwiązać. Te zmiany mogą być zarówno stopniowe, jak i nagłe, i są kluczowym elementem interpretacji, nadającym muzyce ludzki wymiar i emocjonalną głębię. Jakie są podstawowe zagadnienia teorii muzyki dotyczące tych zmian?

Wśród najczęściej spotykanych oznaczeń agogicznych, wskazujących na stopniowe zmiany tempa, wyróżniamy:

• Accelerando (accel.) – stopniowe przyspieszanie tempa. Wykorzystywane często do budowania ekscytacji, dynamiki lub do przygotowania na kulminację.
• Ritardando (rit.) / Rallentando (rall.) – stopniowe zwalnianie tempa. Służy do tworzenia poczucia odprężenia, końca frazy, lub do podkreślenia patosu czy sentymentalności.
• Stringendo – dosłownie „ściskanie”, oznaczające stopniowe przyspieszanie z narastającym napięciem i intensywnością.
• Allargando – poszerzając, zwalniając i często zwiększając dynamikę, co nadaje fragmentowi monumentalny charakter.

Oprócz zmian stopniowych, w partyturze mogą pojawić się również oznaczenia dotyczące powrotu do wcześniejszego tempa lub nagłych, swobodniejszych interpretacji:

• A tempo – powrót do poprzednio ustalonego tempa po jego zmianie.
• Tempo primo – powrót do pierwotnego tempa utworu, często po dłuższym fragmencie o zmiennej agogice.
• Rubato – termin oznaczający swobodne, elastyczne traktowanie tempa, gdzie wykonawca „kradnie” czas z jednej części Taktu, by oddać go innej, nie zmieniając jednak ogólnego czasu trwania frazy. Rubato jest znakiem rozpoznawczym ekspresyjnego wykonawstwa, zwłaszcza w muzyce romantycznej i jazzowej.

Agogika jest artystyczną wolnością, która wymaga jednak głębokiego zrozumienia muzyki i wyczucia stylu. Niewłaściwe zastosowanie zmian tempa może zaburzyć spójność utworu, dlatego doświadczeni muzycy poświęcają wiele uwagi na doskonalenie swojej interpretacji agogicznej. Stanowi to jedną z wielu zasad muzyki.

Znaczenie Tempa dla Interpretacji i Nastroju Muzycznego

Tempo jest jednym z najbardziej wpływowych czynników kształtujących ogólne wrażenie i emocjonalny odbiór utworu muzycznego. To ono w dużej mierze decyduje o nastroju kompozycji, nadając jej specyficzny charakter, od radości i lekkości, po melancholię czy dramatyzm. Wybór tempa, zarówno przez kompozytora, jak i wykonawcę, jest kluczową decyzją, która wpływa na każdą inną warstwę muzyczną – melodię, harmonię, rytm i dynamikę. Poznanie zasad muzyki jest tutaj niezbędne.

Szybkie tempo, takie jak Allegro czy Presto, często kojarzone jest z energią, witalnością, tańcem, euforią lub napięciem. W takich utworach melodia zazwyczaj staje się bardziej dynamiczna, rytm wyrazistszy, a harmonia może być używana do budowania szybkiej progresji emocjonalnej. Z kolei wolne tempa, takie jak Largo czy Adagio, wywołują wrażenia spokoju, zadumy, smutku, kontemplacji, a nawet powagi. W tych fragmentach melodia rozkwita w pełniejszym, bardziej śpiewnym kształcie, rytm zwalnia, pozwalając na dłuższą ekspozycję poszczególnych dźwięków, a harmonia może tworzyć bogatsze i bardziej złożone współbrzmienia, które mają czas wybrzmieć i oddziaływać na słuchacza. Jak buduje się takie Akordy i Gamy (np. Gamy Durowa i Gamy Molowa naturalna), tworząc pełną harmonię?

Rola tempa w interpretacji wykonawcy jest nie do przecenienia. Nawet najdoskonalsza technika nie zdoła przekazać prawdziwego ducha utworu, jeśli tempo zostanie źle dobrane. Wykonawca musi nie tylko podążać za wskazówkami kompozytora, ale także „poczuć” muzykę, aby nadać jej odpowiednią pulsację i dynamikę tempa. Subtelne zmiany agogiczne, takie jak minimalne przyspieszenia czy zwolnienia, rubato, mogą dodać interpretacji osobistego charakteru i głębi, przekształcając nuty na papierze w żywą, oddychającą opowieść. Tempo w połączeniu z dynamiką (głośnością) i artykulacją (sposobem wydobywania dźwięku) tworzy kompleksowy obraz muzyczny, który wywołuje w słuchaczu całą paletę emocji. Czy wiesz, co to są nuty i jak je czytać na Pięciolinii, również z użyciem Klucza Wiolinowego i Klucza Basowego?

Praktyczne Ustalanie Tempa – Wskazówki dla Muzyków

Prawidłowe ustalanie tempa jest jedną z najważniejszych umiejętności, jakie musi opanować każdy muzyk. Nie chodzi tylko o odczytanie oznaczenia na partyturze, ale o zrozumienie kontekstu, charakteru i wymagań technicznych utworu. Na czym polega praktyczna strona nauki teorii muzyki i jakie ćwiczenia pomagają w jej opanowaniu? Oto praktyczne wskazówki, które pomogą w prawidłowym ustalaniu tempa dla początkujących. A jak budować Skale i Akordy, w tym Trójdźwięk Durowy i Trójdźwięk Molowy?

1. Rozpocznij od Metronomu: Dla początkujących, a także dla zaawansowanych muzyków podczas nauki nowego utworu, metronom jest niezastąpiony. Pozwala on na zbudowanie stabilnego poczucia pulsu i rytmu. Zacznij od tempa wolniejszego, niż sugerowane, aby dokładnie opanować wszystkie nuty i rytmy. Stopniowo zwiększaj szybkość, aż osiągniesz zamierzony poziom. Kluczowe jest, aby metronom nie był tylko „tłem”, ale aktywnym partnerem w budowaniu Twojego wewnętrznego rytmu. Ćwicz również „od metronomu” – zacznij bez metronomu, a po kilku Taktach włącz go, by sprawdzić, czy Twoje tempo było stabilne. Od czego zacząć naukę teorii muzyki na instrumencie, aby jak najszybciej osiągnąć sukces?
2. Analizuj Oznaczenia Kompozytora: Zwróć uwagę na wszelkie wskazówki tempa (BPM, włoskie terminy) oraz agogiczne (accelerando, ritardando, rubato). One są punktem wyjścia do Twojej interpretacji. Pamiętaj, że włoskie terminy to często sugestia charakteru, a nie tylko ścisła szybkość.
3. Uwzględnij Charakter Utworu: Zastanów się, jaki nastrój i emocje chce przekazać kompozytor. Czy to marsz, walc, lament, radosna piosenka? Różne charaktery wymagają różnych temp. Przykładowo, walec ma specyficzne, płynne tempo, które najlepiej oddaje jego taneczny charakter.
4. Oceń Wymagania Techniczne: Wybierz tempo, które pozwoli Ci zagrać wszystkie fragmenty utworu czysto i z odpowiednią ekspresją. Czasami, pomimo sugestii kompozytora, trzeba dostosować tempo do własnych umiejętności technicznych, zwłaszcza na początku nauki. Ważne, aby nie forsować tempa kosztem klarowności.
5. Rozwijaj Wewnętrzny Puls: Ćwicz bez metronomu, próbując utrzymać stałe tempo w głowie. Nagrywaj się i sprawdzaj, czy Twój wewnętrzny puls jest stabilny. To pozwoli Ci na większą swobodę i muzykalność, gdy nie będziesz musiał polegać wyłącznie na zewnętrznym sygnale.
6. Słuchaj Różnych Interpretacji: Posłuchaj, jak inni muzycy interpretują ten sam utwór. To może dać Ci inspirację i poszerzyć Twoje horyzonty, ale pamiętaj, aby zawsze szukać własnego, świadomego podejścia. Analizuj, dlaczego dane tempo zostało wybrane i jak wpływa ono na całą kompozycję.
7. Praktykuj Podziały Rytmiczne: Aby utrzymać stabilne tempo w bardziej złożonych rytmach, ćwicz podziały. Na przykład, jeśli metronom bije ćwierćnuty, spróbuj grać ósemki, a następnie szesnastki, upewniając się, że każdy dźwięk idealnie pokrywa się z wyobrażonym pulsem. Czym są wartości rytmiczne nut i Pauz, i jak określają czas trwania dźwięku?

Ustalenie prawidłowego tempa to dynamiczny proces, który łączy techniczne aspekty z artystyczną wrażliwością. Wymaga doświadczenia, cierpliwości i ciągłej pracy nad rozwojem własnego wyczucia muzycznego. Jak szybko nauczyć się teorii muzyki w praktyce? Pomoże w tym też znajomość Progresji Akordów.

Tempo w Różnych Gatunkach Muzycznych

Choć podstawowe zasady muzyki są uniwersalne, jego rola i interpretacja mogą się znacznie różnić w zależności od gatunku muzycznego. Każdy styl ma swoje konwencje i oczekiwania dotyczące szybkości, które są głęboko zakorzenione w jego historii i estetyce. Dotyczy to także tego, jak zacząć naukę teorii muzyki dla początkujących w danym stylu.

• Muzyka Klasyczna: W tym gatunku tempo jest często traktowane z dużą precyzją, a oznaczenia kompozytora są wiążące. Włoskie terminy tempa są tu powszechne i oczekuje się, że wykonawcy będą je interpretować z szacunkiem dla epoki i stylu. Istnieje również pojęcie „historically informed performance”, gdzie tempo jest dobierane na podstawie badań historycznych i oryginalnych instrumentów. Agogika jest obecna, ale często w ramach pewnych stylistycznych ograniczeń.
• Jazz: W jazzie tempo jest niezwykle elastyczne. Chcesz zgłębić historię i rozwój tego gatunku? Przeczytaj więcej o ewolucji jazzu od Nowego Orleanu po współczesne eksperymenty. Często spotykamy się z „swing feel”, gdzie pulsuje nie tylko stały rytm, ale również pewien rodzaj nieregularności w podziałach, które nadają muzyce specyficzny „drive”. Rubato jest kluczowym elementem jazzowej improwizacji i ekspresji. Tempo może być zmieniane w trakcie utworu, by budować napięcie, zwalniać dla solówek ballad, czy przyspieszać w dynamicznych sekcjach.
• Rock i Pop: W tych gatunkach tempo jest zazwyczaj bardzo stabilne i konsekwentne, często utrzymywane przez sekcję rytmiczną (perkusja, bas). Utwory rockowe i popowe często mają jasno określone BPM, które wpływają na ich radiowy charakter i taneczność. Mimo to, w niektórych balladach czy progresywnych utworach rockowych, agogika może być używana do budowania dramaturgii i emocji.
• Muzyka Elektroniczna (EDM): W gatunkach takich jak techno, house czy trance, tempo jest zazwyczaj niezwykle precyzyjne i stałe, mierzone w BPM. Jest to kluczowe dla miksowania utworów przez DJ-ów i dla ogólnego hipnotycznego charakteru tej muzyki. Małe odchylenia są tu rzadkie i często celowo programowane, aby zaskoczyć słuchacza.
• Muzyka Ludowa i Tradycyjna: Tempo w muzyce ludowej często jest powiązane z tańcem, rytuałami lub funkcją użytkową. Może być bardzo zmienne i nieformalne, przekazywane ustnie i dostosowywane do wykonawców i publiczności. W niektórych tradycjach tempo jest bardzo szybkie i dynamiczne, w innych – spokojne i medytacyjne.

Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla każdego muzyka, który chce grać w różnych stylach, ponieważ pozwala na bardziej autentyczną i świadomą interpretację. To, co jest akceptowalne, a nawet pożądane w jednym gatunku, może być błędem w innym. Jest to esencja teorii muzyki w praktyce.

Ćwiczenia Rozwijające Poczucie Tempa

Rozwinięcie solidnego poczucia tempa jest fundamentem dla każdego muzyka, niezależnie od instrumentu czy poziomu zaawansowania. Stabilny wewnętrzny puls pozwala na precyzyjne i wyraziste wykonanie, a także na swobodne posługiwanie się agogiką. Oto zestaw ćwiczeń, które pomogą Ci udoskonalić tę umiejętność. Jakie polecane narzędzia i zasoby (aplikacje, książki, kursy online, nauczyciele) pomagają w nauce teorii muzyki dla początkujących, a także jak nauczyć dziecko czytania nut? Warto wypróbować takie narzędzia jak Musicca.com, Perfect Ear, ToneGym czy EarMaster, a także książki takie jak „Teoria muzyki dla bystrzaków” Michaela Pilhofera i Holly Day, czy „Music Theory for Computer Musicians” Michaela Hewitta. Nieocenioną pomocą mogą być również kursy online dostępne na platformach jak Khan Academy i Udemy, czy też indywidualni nauczyciele z Superprof.pl, bazujący na dziełach Franciszka Wesołowskiego czy Liliany Zganiacz-Mazur.

1. Regularne ćwiczenia z Metronomem: To podstawa. Zawsze, gdy uczysz się nowego utworu, zacznij od wolnego tempa z metronomem. Stopniowo zwiększaj szybkość, aż osiągniesz docelowe tempo. Kluczowe jest, aby metronom nie był tylko „tłem”, ale aktywnym partnerem w budowaniu Twojego wewnętrznego rytmu. Ćwicz również „od metronomu” – zacznij bez metronomu, a po kilku Taktach włącz go, by sprawdzić, czy Twoje tempo było stabilne.
2. Wystukiwanie i Klaskanie Rytmów: Włącz ulubioną piosenkę i spróbuj wyklaskać jej podstawowy puls, a następnie rytm linii melodycznej lub perkusji. Możesz też wystukiwać te rytmy palcami na blacie stołu. To proste ćwiczenie, które skutecznie rozwija poczucie pulsu i synchronizację. Według zaleceń z wiedzy, możesz również „wyrapować” rytmicznie sylaby wybranych słów, co zinternalizuje różne podziały rytmiczne.
3. Subdywizje Rytmiczne: Ustaw metronom na jeden puls (np. ćwierćnutę) i graj lub śpiewaj podziały: ósemki, triole, szesnastki. Upewnij się, że każdy podział jest równy i idealnie zsynchronizowany z pulsem metronomu. Następnie spróbuj grać tylko na pierwszym uderzeniu w Takcie, wyobrażając sobie pozostałe uderzenia. Pamiętaj, czym jest Pięciolinia i do czego służą klucze muzyczne, takie jak Klucz Wiolinowy i Klucz Basowy.
4. Wewnętrzny Metronom: Poćwicz fragment utworu z metronomem, a następnie wyłącz go i spróbuj kontynuować w tym samym tempie. Po kilku Taktach włącz metronom ponownie, aby sprawdzić, czy utrzymałeś tempo. To ćwiczenie rozwija zdolność do utrzymywania stałego pulsu bez zewnętrznej pomocy.
5. Chodzenie w Rytm: Synchronizowanie swojego kroku z pulsem metronomu lub utworu. To fizyczne doświadczenie rytmu pomaga zinternalizować tempo. Możesz również próbować śpiewać lub grać podczas chodzenia.
6. Słuchanie i Analiza Tempa: Świadomie słuchaj muzyki i próbuj określić tempo w BPM. Zwróć uwagę na to, jak tempo wpływa na ogólny nastrój i strukturę utworu. Analizuj, kiedy i dlaczego zmienia się agogika.
7. Pauzy i Cisza: Pamiętaj, że Pauzy są równie ważne jak nuty. Ćwicz utrzymywanie tempa podczas Pauz, licząc w myślach. Pomocne jest również ćwiczenie „kontrolowanej ciszy”, czyli precyzyjnego odmierzania czasu trwania Pauz, co jest kluczowe dla spójności rytmicznej utworu.

Ciągła i świadoma praca nad tempem przyniesie wymierne korzyści, zwiększając Twoją swobodę wykonawczą i muzykalność. Pamiętaj, że poczucie tempa to umiejętność, którą można, a nawet należy nieustannie doskonalić.

Marta Kornacka

Hej! Z tej strony Marta! 🙂 Uwielbiam Fitness i dobrą muzykę. Dlatego też, interesuje się muzyką i przekładam to na swojego bloga 🙂